Enkele sterke beelden die doen nadenken, huiveren en hopelijk ons laten stilstaan met hetgeen waar we mee bezig zijn.
Droogtes, overstromingen, hittegolven, hevige stormen, ongekend sterke orkanen,.. dit staat ons te wachten als we niet snel iets gaan doen. De natuur is iets verschrikkelijk moois, maar als wij er zo mee blijven omgaan keert de natuur zich tegen ons, en nu vooral in het Zuiden, waar de mensen sowieso al veel ellende kennen en niet eens verantwoordelijk zijn als grote vervuiler, want dat zijn wij, het Westen en het groeiend Azië.
Laat ons onszelf klein maken en respect tonen voor Moeder Aarde, zodat wij terug een mooie planeet leren kennen die op zijn beurt ook veel respect zal tonen naar ons toe.
Ik wil ook graag de link meegeven naar de site van natuurpunt, waar een interessante pagina te vinden is over klimaatsverandering en adaptatie.
http://www.natuurpunt.be/nl/natuurbehoud/klimaatverandering_628.aspx?gclid=CNiqruP6t7sCFY5b3godsV0A_g
Ik heb even de vrijheid genomen om een gedicht te schrijven die mijn intuïtie en gedachten rond het thema natuur verduidelijkt.
Mens, ga, sta en denk even na.
Wat doen wij onze planeet aan?
Willen wij hier morgen nog leven?
We zullen ons dan op andere terreinen moeten gaan begeven.
Moedig, de keuze van de groene man,
bestempeld als een geitenwollensok,
bekeken met vreemde ogen,
maar dring ons op,
op de een of andere manier,
dat wij anders moeten gaan leven,
en dit voor alle leven hier.
Door kleine wissels in ons dagelijks bestaan,
en niet te wijzen naar de ander,
want we hebben alles zelf gedaan,
zullen we zorgen voor morgen,
en ons aller voortbestaan.
Verkimpe Kelly 17/12/2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten