In het interview met Vicky Demeyere kan je vooral lezen dat duurzaamheid een wel heel populair woord is tegenwoordig. Ecochic is hip en mensen zijn in hoofde wel van plan veel te doen om een duurzamere en groenere wereld te bekomen, maar dat daar in werkelijkheid weinig van in huis komt.
Het doet me ook denken aan mezelf. Als ik op het einde van het interview het lijstje bekijk behoor ik jammer genoeg niet tot de groene doeners, maar wel tot de geremde hopers. Wel even kort uitleggen wat die 4 categorieën betekenen.
1. Gelaten ontkenners: 31% wil niet en doet niet
2. Onschuldige wachters: 26% wil niet, maar doet wel
3. Geremde hopers: 23% wil wel, maar doet niet
4. Groene doeners: 20% wil en doet
Zo is er al een serieuze mentaliteitswijziging gebeurd op het vlak van wonen, bouwen en verbouwen. We zitten daar al bijna in de fase van de stroomversnelling, en kunnen we dus bijna spreken van transitie. Maar ze zegt er bij dat op vlak van wonen en mobiliteit we kunnen bouwen op de veranderingen in de technologie; zoals er zijn, zonnepanelen, warmtepompen, elektrische wagens, enz.. Bij voeding en toerisme zijn het de consumenten zelf die moeten veranderen, en dat is niet zo makkelijk, we zijn met ons allen verslaafd aan ons gekende eten, en daar hoort veel vlees bij. Zo verorberen we met z'n allen 100kg vlees per Belg, terwijl iemand uit Bangladesh amper 3 kg verorbert.
Verandering uit de politieke vleugel moeten we ook niet snel verwachten, want er is de angst om zich te mengen met de persoonlijke levenssfeer. Daarom zal er geen fiscale vleesmatiging op het kiesprogramma staan. Vlees heeft dus een sterke emotionele waarde, al laten we ons wel eens pakken door programma's op tv over dieren in nesten, en denk ook maar eens terug aan kalfke Willy ;) Maar zodra de tv uitgezet wordt, gaan we gezellig een barbecuetje organiseren met lekker veel vlees.
Ik heb ook nog gezegd: " Dat we met amper 1 of 2 dagen zonder vlees - met ons allen welteverstaan- een heel groot verschil kunnen maken", maar om dat te realiseren moet er eerst een soort bom vallen vrees ik.
Wat kunnen we nu doen?
Blijven sensibiliseren, ook op school, daar zit de nieuwe generatie, die later verantwoorde keuzes moet en kan maken in het leven, en er moeten grote maatregelen komen die ons dwingen verantwoorde keuzes te maken, als de consument het zelf niet doet, dan moeten we gestraft worden in onze portemonnee als we vervuilende en onduurzame keuzes maken.
Maar het blijft nog altijd makkelijker gezegd dan gedaan, want ik zal waarschijnlijk ook een vuist in mijn zak maken als ik er financieel voor gestraft word, maar dan moet ik hieraan terugdenken en zeggen dat ik nu meer tot de categorie van de groene doeners behoor.
We moeten gewoon anders gaan denken, en dat gaat inderdaad niet op één dag, maar ik zal het hier even op tafel moeten gooien thuis om 1 dag geen vlees te eten. Voor alle duidelijkheid, ook geen vis, want dat is al even slecht. We zullen het met een vegetarisch alternatief moeten doen, pas op, dat eten we hier wel eens, maar ik krijg het schaamrood op de wangen als ik zeg dat dit amper 1 keer op 3 weken ongeveer zal gebeuren. Ik zal zien wat de reactie is... al denk ik wel dat die hier positief onthaald zal worden.
Morgen op ons menu: vegetarische spaghetti!
Bronvermelding:
"Voeding is als seksualiteit" (Interview Vicky Demeyere, EVA magazine, februari 2010, p26-28) beschikbaar op www.vegetarisme.be
Jones, P. T. (sd). Terra Reversa: De transitie naar
rechtvaardige duurzaamheid. Opgeroepen op december 17, 2013, van
http://www.petertomjones.be/content/view/346/42/
Dag Kelly,
BeantwoordenVerwijderenWe leven nu eenmaal in een consumptiemaatschappij, een consumptiemaatschappij heeft veel grondstoffen nodig een produceert veel afval.
Ikzelf ben in deze cultuur grootgebracht en vind het enorm moeilijk om me aan te passen, ik eet graag elke dag een stukje vlees bvb, ik doe graag boodschappen met de auto, ik heb graag warm in huis, ik kijk tv en heb er dus minstens 1, enz...
Ik vind het nobel om groener te gaan leven, maar zelf heb ik weinig motivatie om me aan te gaan passen, waarom toch?
Groetjes Georgette G.
Dag Georgette,
BeantwoordenVerwijderenOp je vraag waarom zou ik je kunnen verwijzen naar al de posts die ik hier gedaan heb op mijn blog, maar ik wil het je graag beknopter en persoonlijker uit gaan leggen.
De aarde, het milieu is het kostbaarste wat we nu bezitten, en dat zijn we met ons allen naar de vaantjes aan het helpen. Als iedereen verder doet zoals nu dan is er hier geen leven meer voor de volgende generatie, en die generatie dat zijn je kleinkinderen en achterkleinkinderen. Misschien zijn die volgende generaties niet belangrijk voor een ander, maar voor mij zijn ze heel belangrijk! Ik voel me ook persoonlijk verantwoordelijk, niet voor alles natuurlijk, maar wel voor mijn eigen inbreng en de inbreng die ik onbewust mee veroorzaak in de vernietiging van de aarde.
Ik begrijp dat je graag een stukje vlees eet, en dat je graag warm hebt, en dat je liever met de auto gaat werken dan per fiets te rijden, ik ook, maar ik WIL wel iets doen, en door me erin te verdiepen ben ik al een beetje anders gaan leven, ik heb bv. mijn ecologische voetafdruk berekent, en ik was toen al vastbesloten die te verkleinen, nu ben ik er ook effectief mee bezig: ik rijd meer met de fiets dan vroeger ( wel zo makkelijk omdat het nu niet te koud is) ik eet één keer per week vegetarisch, en dat doe ik van bij het ontbijt tot avondmaal, en ik beken dat ik er nu al aan gewend ben en ik absoluut geen vlees mis. Het is gewoon ergens een klik maken in je hoofd, en dan volhouden, het is een beetje zoals diëten.
Ik kan je echt ten stelligste aanraden wat meer informatie te zoeken rond deze problematiek en jezelf te testen, misschien dat je je mening zal bijschaven??
Ik ben de eerste mens om een ander zijn mening volop te respecteren, maar als ik overtuigd ben van het goede dan wil ik ook graag andere mensen warm maken om mee het goede proberen te doen. Ikzelf zal nooit de groenste mens van de gemeente worden bv. maar ik ben toch blij dat ik me her en der al heb aangepast.
Ik besef wel dat het moeilijk is, vroeger dacht ik net zoals jij, van het zal wel allemaal overdreven zijn, maar dat is struisvogelpolitiek. Nu is het 5 voor 12.
Heb ik je een beetje kunnen overtuigen Georgette?
Groetjes Kelly
beste
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het eerder 1 voor 12 is. Maar ik begrijp de reactie van Norbert wel, wanneer je al een hele tijd gewend bent om in deze consumptiemaatschappij te leven, is het moeilijk om je gedrag nog te veranderen. Het is misschien makkelijker voor de jongeren van vandaag, die kunnen zich nog aanpassen aan de nieuwe normen. Maar ik geloof wel dat wij moeten proberen om het goede voorbeeld te geven, anders hebben ze geen enkele reden om hun eigen gedrag aan te passen. Het is wel zo, voor deze opdracht stond ik eigenlijk niet stil bij mijn ecologisch gedrag. Maar nu heb ik mijn gedrag in kaart kunnen brengen en ik ben verrast dat ik nog redelijk ecologisch ben. Het kan natuurlijk altijd beter en ik streef daar ook naar, maar ik zie om me heen ook mensen die het slechter doen. Misschien moeten wij hen het signaal geven om ook ecologischer te worden, te leven. En terwijl we bezig zijn, kunnen we ineens dat signaal ook doorsturen naar de overheid, naar grote vervuilende bedrijven,...
Let's make this world a better place to live on!!! (starting by yourself, trying to make a difference)
dat laatste moet eigenlijk zijn: starting by MYself, trying to make a difference
BeantwoordenVerwijderen