Inleveren voor of tegen het neoliberalisme - Paul Verhaeghe Deel V

Ik neem nu even een paar citaten over uit de toespraak van professor P. Verhaeghe:

 

 

eerste

 

Een depressieve patiënt kan slechts uit zijn depressie klimmen als hij

dat ander stuk aangrijpt, het stuk waar hij nog beslissingsrecht heeft en waar hij zelf

 

een bepaalde verantwoordelijkheid draagt. Dit geldt ook voor de depressieve

consument die wij vandaag allemaal zijn.

In plaats van consument moeten we terug burger worden.

tweede

Zorg voor zichzelf komt steevast neer op

matiging en moed, waardoor men geen slaaf meer is van het eigen lichaam noch van

de ander, laat staan van de hedendaagse verplichting tot depressief genot. Op dat

vlak inleveren betekent kiezen voor het goede leven.

derde

Een collectieve burgerlijke ongehoorzaamheid tegen onethische

regels zal veel doeltreffender zijn dan een algemene staking die het huidige systeem

alleen maar sterker maakt.



Akkoord: Zoals ik al eerder heb gezegd, begin bij jezelf. We zijn nu allemaal slaaf van 'het systeem'. Waarom? Omdat we het massaal toelaten. We voelen er ons niet goed bij, denk maar aan de vele burn-outs, ons klaaggedrag, depressies, zelfdodingen, ...
We moeten eerst leren beseffen dat we kunnen veranderen, dat we in plaats van consument in de eerste plaats burger zijn. En dat burgerschap brengt ook bepaalde verplichtingen mee, vooral morele verplichtingen, maar dan wel van die soort dat we er uiteindelijk beter van gaan worden en onze kinderen ook. We moeten stoppen met de egoïst uit te hangen en ons te spiegelen aan het beeld dat ze ons voorschotelen. Draag je verantwoordelijkheid om bij jezelf verandering te leggen, en stop met zoeken naar de schuld bij een ander... laat die ook bij zichzelf beginnen.
En dat kost ons wel wat. Maar daar moeten we voor gaan als je het mij vraagt. Misschien niet starten vanuit zijn beeld van zelfzorg en daaruit volgende gunstige neveneffecten toe te gaan laten, maar eerder gaan kijken naar wat we voor onze medemens kunnen betekenen. Wat kan ik doen opdat onze maatschappij beter wordt?

Wat heeft deze toespraak me geleerd tot nu toe?

Dit heeft toch een effect op mij, ik denk al anders vind ik. Ik heb er serieus over nagedacht. Mijn idee is niet veranderd, maar mijn blik op de wereld en de maatschappij wel. Ik herkauw duidelijk de woorden van de professor, maar nog meer mijn eigen woorden, en ik voel me enigszins verplicht mijn woord trouw te zijn en daad bij dat woord te voegen.
Dat merk ik in alledaagse gesprekjes, aan tafel hier in huis bv. of op het werk... Ik heb een duidelijker gestaafde mening gevormd. Ik ga ook al eens 2 keer nadenken eer ik iets doe of koop. Even stilstaan wie hier nu beter van wordt, en dat zal zeker niet mijn portemonnee zijn, maar het is een begin van.
Ik durf me nu veel meer de vraag te stellen, of ik hier een beter mens van word en of dit iets kan betekenen voor de ander, de maatschappij.