Een stukje uit de lezing van professor P. Verhaeghe:
Ons onderwijs speelt hierin een centrale rol. Niet eens zo lang geleden werd
onderwijs vooral gewaardeerd omwille van zijn maatschappelijke relevantie. De
bedoeling was kritische hoogopgeleide burgers af te leveren die via hun persoonlijke
ontwikkeling ook konden bijdragen tot een betere maatschappij. Een dergelijk idee
klinkt vandaag ongelooflijk wollig en het woord burgers roept bij mensen onder de
dertig alleen nog McDonalds op. Universiteiten, dat zijn toch kennisbedrijven die
competenties moeten ontwikkelen bij hun studenten zodat ze regelrecht het
bedrijfsleven kunnen instappen? Ten einde dit te bevorderen deden een aantal
prominenten in de loop van het crisisjaar 2011 heel concrete voorstellen: verhoog het
inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven,
verlaag het voor alles wat wel rendeert; wie hardleers is en toch kiest voor een nietrendabele
opleiding, die moet bestraft worden met een kortere of zelfs helemaal
geen uitkeringsgerechtigde periode. Als klap op de vuurpijl kwam het voorstel om
kleuters te screenen op hun vaardigheden, zodat ze meteen de juiste economische
richting kunnen uitgestuurd worden. De Vlaamse schrijver Marc Reugebrink kaartte
die ideeën nog eens aan in een kritisch artikel met als ironische publicatiedatum de
feestdag van de onnozele kinderen (De Standaard, 28 december 2011). De week
daarop werd hij door een redacteur wetenschap van diezelfde krant de les gespeld:
geesteswetenschappen dragen niks bij, menswetenschappers zouden beter Darwin
lezen en met het neoliberalisme is er niets mis.
Het feit dat dit soort voorstellen geformuleerd wordt door mensen met macht
doet mij rillen – het moet, zo denk ik dan, ook op die manier begonnen zijn zo rond
1930. Het feit dat er nauwelijks protest komt – ik heb geen enkele rector horen
reageren – vraagt om verklaring. Waar is de vroegere kritische zin naartoe?
onderwijs vooral gewaardeerd omwille van zijn maatschappelijke relevantie. De
bedoeling was kritische hoogopgeleide burgers af te leveren die via hun persoonlijke
ontwikkeling ook konden bijdragen tot een betere maatschappij. Een dergelijk idee
klinkt vandaag ongelooflijk wollig en het woord burgers roept bij mensen onder de
dertig alleen nog McDonalds op. Universiteiten, dat zijn toch kennisbedrijven die
competenties moeten ontwikkelen bij hun studenten zodat ze regelrecht het
bedrijfsleven kunnen instappen? Ten einde dit te bevorderen deden een aantal
prominenten in de loop van het crisisjaar 2011 heel concrete voorstellen: verhoog het
inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven,
verlaag het voor alles wat wel rendeert; wie hardleers is en toch kiest voor een nietrendabele
opleiding, die moet bestraft worden met een kortere of zelfs helemaal
geen uitkeringsgerechtigde periode. Als klap op de vuurpijl kwam het voorstel om
kleuters te screenen op hun vaardigheden, zodat ze meteen de juiste economische
richting kunnen uitgestuurd worden. De Vlaamse schrijver Marc Reugebrink kaartte
die ideeën nog eens aan in een kritisch artikel met als ironische publicatiedatum de
feestdag van de onnozele kinderen (De Standaard, 28 december 2011). De week
daarop werd hij door een redacteur wetenschap van diezelfde krant de les gespeld:
geesteswetenschappen dragen niks bij, menswetenschappers zouden beter Darwin
lezen en met het neoliberalisme is er niets mis.
Het feit dat dit soort voorstellen geformuleerd wordt door mensen met macht
doet mij rillen – het moet, zo denk ik dan, ook op die manier begonnen zijn zo rond
1930. Het feit dat er nauwelijks protest komt – ik heb geen enkele rector horen
reageren – vraagt om verklaring. Waar is de vroegere kritische zin naartoe?
Dit doet mij evenzeer rillen. Gaan we onze studiekeuzes laten beïnvloeden door dit? Wie zegt dat bv. psychologie, sociologie, enz. niks te betekenen hebben?!
Dit is een zeer sterke dwang tot conformiteit als je het mij vraagt, en nog niet eens door de grote groep, maar door prominenten met macht, veel macht!
Een sterk staaltje dat nogmaals illustreert dat onze maatschappij zeer economisch gericht is.
Het woord hardleers alleen al. Brr!
Moet echt alles renderen?? Als we dit voorop stellen dan sturen we heel veel mensen uit onze maatschappij het ongeluk in.
Van mij mogen mensen gerust gemotiveerd worden om een bepaalde richting te volgen, maar we gaan ons niet bezig houden met mensen te straffen die volgens economen de verkeerde keuze hebben gemaakt! En we gaan ons nog veel minder bezig houden met het screenen van kleuters! Dit vind ik zelfs totaal absurd! Zo worden onze kinderen bekeken als een soort product dat moet renderen, het moet winstgevend zijn, geen tijdsverspilling, brainwashen!!!
En daar moeten wij inderdaad op reageren, ik zie het zelfs als onze burgerplicht, want wat is anders de volgende stap? Gaan we dan al een eerste selectie uitvoeren bij de pasgeboren baby's ?
Bron foto's: http://www.lokel.be geraadpleegd op november 18. En http://www.deredactie.be geraadpleegd op november 18.
Ik denk dat hij teveel denkt aan het economische en te weinig denkt aan de eventuele gevolgen van niet - economisch gerichte opleidingen duurder maken. Zou dit knelpuntberoepen zoals verpleegsters, huisartsen, spoedartsen,.. niet nog erger maken? Zou je zo niet studenten die het niet breed hebben de kans ontnemen om verder te studeren? Ik denk dat je ook zo zou te veel mensen zou hebben met een bepaalde opleiding wat er voor zou zorgen dat deze geen werk vinden en moet werkloosheidsuitkeringen aanvragen.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het pushen van mensen in een bepaalde richting sowieso niet ok. Mensen motiveren is dan weer iets anders, maar als iemand een droomjob in gedachten heeft, neem nu bv. webdesigner, zou jij les willen krijgen van iemand die geduwd is in die richting? Zou jij verzorgd willen worden door verplegers of verpleegsters die deze job niet 100% zelf gekozen hebben? Ik niet! Van zodra je met mensen bezig bent moet je gedreven zijn door je idealen, door je overtuigingen, je moet dag met zin gaan werken, en dat kan niet als je enkel gekozen hebt voor die job omdat het nu net een knelpuntberoep was.
BeantwoordenVerwijderenLeg mensen uit wat de job inhoud, toon ze alle kanten, de goede en de minder goede, laat er hen desnoods van proeven door in het laatste jaar secundair een soort proefweken te organiseren, maar ga niemand financieel straffen omdat hij/zij zijn/haar droom najaagt die net niet interessant is voor onze economie!