zaterdag 14 december 2013

MENS EN NATUUR: Welvaart zonder groei.


Tim Jackson’s  Welvaart zonder groei.

 

De econoom Tim Jackson heeft het hier in een uiteenzetting over zijn visie op een duurzamere economie. Hij pleit voor een economisch model dat welvaart voorziet, zonder groei, want dat is vlgens hem de enige duurzame oplossing. Kleine aanpassingen door ons en bedrijven zijn niet meer voldoende om onze belangrijkste rijkdom, de natuur te redden van de verdoemenis. Een complete verandering via de strategie van de 4 E’s.

 

De strategie van de 4 E’s:

De eerste E staat voor enable, of mogelijk maken, we moeten de duurzame oplossingen aantrekkelijker en mogelijk maken, als de trein duurder is dan de auto, zal men de auto nemen, als groene energie duurder is dan de gewone, zal men de gewone nemen, want dat is volgens Jackson stroomopwaarts roeien, en daar heeft hij wel een punt.

De tweede E staat voor encourage of aanmoedigen, mensen moeten beloond worden voor duurzame keuzes en bestraft worden als ze niet-duurzame keuzes maken. Zo geeft hij een voorbeeld aan van gratis openbaar vervoer met de trein en subsidies voor groene keuzes in verkeer, wonen, enz..

Die eerste 2 E’s noemt hij de harde E’s, omdat de aanpak hiervan zich vooral afspeelt op het structureel politieke vlak, en een actief optreden van de overheid vereist.

De derde E staat voor exemplify , exemplify wil zeggen dat de overheid en grote organisaties het goede voorbeeld moeten geven aan de mensen. Zo gaf hij een voorbeeld van een ecologisch programma op tv dat vlak daarna gevolgd wordt door het populaire Top gear, waarin snelle wagens de hoofdrol spelen. Hij zegt dat als je de mensen aanspoort groener te leven, maar zelf het omgekeerde doet dit niet het gewenste effect heeft. Terug een punt!

De vierde E staat voor engage. Engage tenslotte staat voor het stimuleren van engagement

voor duurzame keuzes, het ‘bijschaven’ van ons wereldbeeld om duurzaam handelen te ondersteunen. Dit wil zeggen dat de mensen zelf worden betrokken in projecten in plaats van hen te overladen met de zoveelste folder met informatie. Ziehier, alweer een punt.

 

Ik kan me volledig vinden in zijn ideeën en gedachtengangen, maar ik weet dat er nog heel veel werk aan de winkel is, tegen dat iedereen hier klaar voor is, vrees ik dat het misschien al te laat zal zijn. Wij kunnen als toekomstige leerkrachten leerlingen van kleinsaf warm maken voor groenere en duurzamere keuzes, de kinderen van nu groeien op in een andere wereld als wij, maar als wij willen dat onze kinderen nog van de wereld kunnen genieten dan moesten we gisteren al gehandeld hebben. Maar zeggen dat het al te laat is zou natuurlijk wel heel gemakkelijk zijn, we moeten handelen, VANDAAG!

 

Welke dingen kunnen jullie doen? Thuis? Op je werk? Durf je een voorstel doen op je werkvloer om voor duurzaam te kiezen i.p.v. de centen? Kun jij ook soberder gaan leven, en stoppen met alsmaar te gaan consumeren, stoppen met kopen van spullen die we eigenlijk toch niet kunnen betalen, en die we eerlijk gezegd ook niet echt nodig hebben?

We moeten ook af van de gedachte dat het er toch niet toe doet wat ik of jij doet zolang grootmachten zich niet willen binden aan bv de Kyotonormen?  Als iedereen zich achter een ander gaat verschuilen dn kunnen onze kinderen straks niet meer leven. Ik ben er bijna van overtuigd dat het zoiets zal zijn als bij het roken. Vroeger rookten veel meer mensen dan nu, het was ook sociaal aanvaard, en mensen wisten niet eens dat het zo schadelijk was. Toen bleek dat het wel schadelijk was stopten er een paar moedige pioniers, anderen wachtten liever af om de bewijzen te zien en stopten als vader, moeder, broer of zus stierf aan een of andere kanker ten gevolge van het roken, maar de prijs bleef aantrekkelijk en de maatregelen laks. Maar toen er fors aan de prijs werd gesleuteld, de pakjes minder aantrekkelijk werden door verschrikkelijke foto’s en boodschappen op de pakjes te plaatsen, toen je nergens nog kon roken op restaurant of café en je een speciale coin nodig had om een pakje uit de automaat te halen zijn er massaal veel mensen gaan stoppen. Dit had als neveneffect dat rokers bijna als de paria’s van de maatschappij werden aanzien, zij zijn de enige koppigaards of zwakkelingen die er niet van konden blijven, waardoor nog een laatste die hards ook stopten. Roken is bijna sociaal onaanvaard geworden. Zo kan je het ook doen met milieumaatregelen, als iedereen er naar gaat handelen zullen landen als China straks ook met het schaamrood op de wangen zitten net zoals die laatste paar rokers die door iedereen worden bekeken met scheve ogen.

 

Tim Jackson daagt eigenlijk iedereen uit om in tijden van crisis en recessie de uitdaging aan te gaan om te kiezen voor een betere groenere toekomst, in plaats van te verzeilen van de ene crisis in de andere. We moeten af zien te geraken van onze verslaving aan het groeimodel, de bedrijven, wij, maar vooral de politiek moet hier de moedige stap durven zetten.

En toch, toch durf ik hier ook eens terugkomen op de ideeën van prof. Verhaeghe, en mijn besluit daarin. Verandering begint bij jezelf! We zouden onszelf doelen moeten zien op te leggen, net zoals je dat bij een dieet doet. Dat werkt! Maar het zou leuk zijn als daar een beloning aan vast hing, want zo is de mens nu eenmaal, niet voor niets.

 

Bronvermelding:




Jackson, T. (2010, 10). TED, GLOBAL. Opgeroepen op december 12, 2013, van TED, Ideas worth spreading: http://www.ted.com/talks/lang/en/tim_jackson_s_economic_reality_check.html

Raak. (2009, november). Duurzaam leven maakt ons leven rijker. Een intervieuw met Peter Tom Jones en Vicky Demeyere. Raak, pp. 15-17.

 


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten