De onvermijdelijke keerzijde hiervan is een groeiende groep die zich mislukt voelt, meestal reeds vanaf de leeftijd van tien jaar. Loser! Is het voornaamste scheldwoord vandaag op de speelkoer van de lagere school. Sommige van die losers komen in opstand, maar het merendeel wordt sociaal angstig, autistiform,
depressief, en nagenoeg altijd hyperconsumerend. Er gaan nu al stemmen op voor wat men vroegdetectie heet – het woord alleen al, met als belangrijkste argument dat ingrijpen bij kleuters economisch meer rendabel is. En vorige week (21 jan 2012)
konden we in de krant lezen dat zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen euro per jaar kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt.
depressief, en nagenoeg altijd hyperconsumerend. Er gaan nu al stemmen op voor wat men vroegdetectie heet – het woord alleen al, met als belangrijkste argument dat ingrijpen bij kleuters economisch meer rendabel is. En vorige week (21 jan 2012)
konden we in de krant lezen dat zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen euro per jaar kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt.
Hoe ziek moet een maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost?
Welke graad van blindheid is er nodig om niet te beseffen dat de zaken omgekeerd liggen: dat
men de onleefbaarheid van een louter economisch gestuurde maatschappij kan afmeten aan het aantal drop outs, met zelfdoding als meest definitieve vorm
daarvan?
Mijn blik hierop:
Een voortdurende druk die vele mensen niet meer aankunnen. Iedereen moet succes hebben, materiële voorspoed kennen, anders tel je niet meer mee, en ben je een LOSER....Je wordt aangekeken als je niet rendeert, spendeert. Een scheve blik krijg je als je voor andere idealen opkomt dan de veralgemeende economische idealen.... België is jammer genoeg een koploper als het op zelfdodingen aan komt, en dan wordt dit nog in de eerste plaats gezien als een economische kost!!!!!! En hier durf ik wel een aantal uitroeptekens bij plaatsen.
We moeten in de eerste plaats zoeken waaraan dat allemaal ligt, welke oorzaak kent dit jammerlijke succes?
En nu misschien even terugdenken aan de vorige posts waarin er gesproken werd over het niet rendabel zijn van geesteswetenschappen en dat deze mensen moeten worden afgestraft indien ze deze richting kiezen....Misschien is het toch nog rendabel achteraf bekeken? En dit is dus wel ironisch bedoeld he ;)
En moeten we als maatschappij hier misschien ook niet eens nadenken over hoe we uiteen gegroeid zijn? Waar is dat zorgzame van vroeger? Nu heeft iedereen zo veel mogelijk privé nodig, we zetten graag een haagje rond onze tuin zodat we niet meer met onze buren hoeven te praten, we willen ze zelfs niet meer kennen... En praten over je gevoelens is moeilijk, zeker als die niet stroken met wat de gemeenschap er van denk.
Misschien moeten we wat nieuwsgieriger worden naar onze naasten? En meekijken over hun schouder, zodat we ze voor eventueel kwaad kunnen behoeden?
Het is al zo ver gekomen dat je geen loser meer mag zijn, je mag het niet laten zien, laat staan erover te praten! Mensen hebben daar geen tijd en geen interesse meer voor. Ik vind dit jammer! En terug kan ik besluiten zoals ik al de vorige keren heb gedaan; leg eens je hand op je hoofd en kijk wie daar onder staat, met een heel kritische blik. Als we een beetje meer investeerden in onze naasten dan konden we al heel wat leed voorkomen, en misschien moeten we onze kinderen niet forceren om te competent te gaan worden, en wat meer op waarden gaan werken?
men de onleefbaarheid van een louter economisch gestuurde maatschappij kan afmeten aan het aantal drop outs, met zelfdoding als meest definitieve vorm
daarvan?
Mijn blik hierop:
Een voortdurende druk die vele mensen niet meer aankunnen. Iedereen moet succes hebben, materiële voorspoed kennen, anders tel je niet meer mee, en ben je een LOSER....Je wordt aangekeken als je niet rendeert, spendeert. Een scheve blik krijg je als je voor andere idealen opkomt dan de veralgemeende economische idealen.... België is jammer genoeg een koploper als het op zelfdodingen aan komt, en dan wordt dit nog in de eerste plaats gezien als een economische kost!!!!!! En hier durf ik wel een aantal uitroeptekens bij plaatsen.
We moeten in de eerste plaats zoeken waaraan dat allemaal ligt, welke oorzaak kent dit jammerlijke succes?
En nu misschien even terugdenken aan de vorige posts waarin er gesproken werd over het niet rendabel zijn van geesteswetenschappen en dat deze mensen moeten worden afgestraft indien ze deze richting kiezen....Misschien is het toch nog rendabel achteraf bekeken? En dit is dus wel ironisch bedoeld he ;)
En moeten we als maatschappij hier misschien ook niet eens nadenken over hoe we uiteen gegroeid zijn? Waar is dat zorgzame van vroeger? Nu heeft iedereen zo veel mogelijk privé nodig, we zetten graag een haagje rond onze tuin zodat we niet meer met onze buren hoeven te praten, we willen ze zelfs niet meer kennen... En praten over je gevoelens is moeilijk, zeker als die niet stroken met wat de gemeenschap er van denk.
Misschien moeten we wat nieuwsgieriger worden naar onze naasten? En meekijken over hun schouder, zodat we ze voor eventueel kwaad kunnen behoeden?
Het is al zo ver gekomen dat je geen loser meer mag zijn, je mag het niet laten zien, laat staan erover te praten! Mensen hebben daar geen tijd en geen interesse meer voor. Ik vind dit jammer! En terug kan ik besluiten zoals ik al de vorige keren heb gedaan; leg eens je hand op je hoofd en kijk wie daar onder staat, met een heel kritische blik. Als we een beetje meer investeerden in onze naasten dan konden we al heel wat leed voorkomen, en misschien moeten we onze kinderen niet forceren om te competent te gaan worden, en wat meer op waarden gaan werken?
Ik vrees spijtig genoeg dat we vastzitten in zo'n maatschappij. Ik denk dat we weinig kunnen veranderen behalve misschien bij de bron, daarom wil ik graag citeren uit de krant De Standaard van deze morgen uit het ctweewekelijkse colmun van Mia Doornaert: Ik weet dat sommige GAS-boetes absurd klinken, maar deze waren er nooit gekomen als burgerzin geen vies woord was geworden,. De beste remedie ertegen? Herstel opvoeding in eer, het is hoog tijd.
BeantwoordenVerwijderenDag Norbert,
BeantwoordenVerwijderenIk vind dat er al genoeg op het systeem of op de maatschappij wordt gestoken, het is zelfs makkelijk ons daarachter te gaan verschuilen, maar ik denk niet dat de bron van dat probleem te zoeken is bij de opvoeding, of de jeugd...
Het is waar onze wereld rond draait, rond het economische aspect, de vooruitgang, voorspoed,... mensen staan niet meer op de eerste plaats, het is productie, groei, enz. die ons de ogen uitsteekt en ons meelokt naar het geld. We denken niet meer aan waarden zoals vriendschap, solidariteit, eerlijkheid, maar wel aan presteren, en manieren zoeken om de zwakkeren uit ons systeem te halen, want dat zijn voor velen profiteurs.
Ik denk echt niet dat we de verantwoordelijkheid moeten toeschuiven aan de opvoeding van onze kinderen, zij 'zien' alleen wat er dagelijks gebeurt en handelen daar ook naar, maar dat is net hetzelfde als dat wij elke dag doen.
Oplossing moet er van hoger hand gaan komen, maar wachten is ook geen oplossing, wij moeten vandaag handelen naar ons eigen vermogen en goeddunken, volgens je eigen waarden, en ik ga er toch vanuit dat de mens intrinsiek goed is.
Debatteren over mogelijke oplossingen zijn al een goed stuk van de juiste weg.
Vriendelijke groeten,
Kelly